นิทานอีสป เรื่อง คนเดินทางกับต้นไม้ ผู้แต่ง : อีสป

ชายสองคนร่วมเดินทางไปด้วยกัน พอกลางวันแสงแดดเริ่มร้อนแรง ทำให้ชายสองคนได้หยุดพักอาศัยร่มเงาของต้นไม้ ด้วยความที่อ่อนแรงและบวกกับเป็นตอนพักกลางวัน ชายคนที่หนึ่งจึงได้เคลิ้มหลับไป ขณะนั้นชายอีกคนร้องขึ้นว่า

”ต้นไม้ต้นนี้ไม่ได้มีประโยชน์เอาเสียเลย ไม่มีผลออกมาให้ข้าได้เก็บกินยามหิว ไร้ประโยชน์จริง”

ทันใดนั้นต้นไม้โมโหจึงพูดสวนกลับไปว่า

”เจ้ามันช่างเนรคุณยิ่งนัก แล้วที่เจ้ามาหลบร่มเงา นอนพักผ่อนอย่างเย็นสบาย ก็มิใช่ประโยชน์ของข้าเลยหรือไง”

:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

คนอกตัญญู ตามืดบอด มักมองไม่เห็นประโยชน์ผู้มีพระคุณ

:: พุทธภาษิต ::

น ชจฺจา วสโล โหติ น ชจฺจา โหติ พฺราหฺมโณ กมฺมุนา วสโล โหติ กมฺมุนา โหติ พฺรมหฺมโณ.

บุคคลเป็นคนเลวเพราะชาติก็หาไม่ เป็นผู้ประเสริฐเพราะชาติก็หาไม่ ( แต่ ) เป็นคนเลวเพราะการกระทำ เป็นผู้ประเสริฐก็เพราะการกระทำ. ( พุทฺธ ) ขุ. สุ. ๒๕/ ๓๕๒.

ที่มาของข้อมูล และรูปภาพ www.kalyanamitra.org