นิทานอีสป เรื่อง หมาจิ้งจอกกับจระเข้ ผู้แต่ง : อีสป

หมาจิ้งจออกหิวกระหายน้ำมาก เดินหาแหล่งน้ำจนมาพบลำธารเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง มันก้มดื่มกินน้ำจนคลายความกระหาย

ทันใดนั้นได้ก้าวพลาดไปเหยียบหางจระเข้ที่หมกตัวอยู่ในดินริมลำธาร

จระเข้นั้นมีนิสัยโอ้อวด จึงพูดกับหมาจิ้งจอกว่า

”เจ้าเป็นใครบังอาจมาเหยียบหางของสัตว์ผู้ยิ่งใหญ่ ผู้สืบทอดเชื้อสายมาจากดึกดำบรรพ์”

หมาจิ้งจอกหัวเราะเยาะแล้วพูดว่า

”ไม่เห็นจะต้องอ้างไปถึงบรรพบุรุษเลย แค่เห็นลายบนผิวหนังของเจ้า ข้าก็รู้เลยว่าเจ้าสืบเชื้อสายมาจากอะไร”

:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

คนมีปมด้อยชอบพูดโอ้อวดกลบเกลื่อนปมด้อยของตัวเอง

:: พุทธภาษิต ::

น ชจฺจา วสโล โหติ             น ชจฺจา โหติ พฺราหฺมโณ กมฺมุนา วสโล โหติ              กมฺมุนา โหติ พฺราหฺมโณ

ใครๆ จะเป็นคนเลวเพราะชาติกำเนิด ก็หาไม่ ใครๆ จะเป็นคนประเสริฐเพราะชาติกำเนิด ก็หาไม่ คนจะเลว ก็เพราะการกระทำ ความประพฤติ คนจะประเสริฐ ก็เพราะการกระทำ ความประพฤติ

ขุ. ขุ. ๑๗/๑๓/๗๐๗

ที่มาของข้อมูล และรูปภาพ www.kalyanamitra.org