นิทานอีสป เรื่อง คนเลี้ยงแพะกับแพะป่า ผู้แต่ง : อีสป

ในวันอันหนาวเหน็บและพายุโหมกระหน่ำวันหนึ่ง คนเลี้ยงแพะพาฝูงแพะของเขาเข้าไปหลบในถ้ำซึ่งมีแพะป่าเข้าไปหลบอยู่แล้ว คนเลี้ยงแพะอยากได้แพะป่าเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในฝูงแพะของเขา เขาจึงให้อาหารมันอย่างดี แต่กับฝูงแพะของตัวเองกลับให้อาหารแค่พอประทังชีวิตรอดเท่านั้น เมื่ออากาศแจ่มใส คนเลี้ยงแพะก็ปล่อยพวกแพะออกไปหากิน ส่วนฝูงแพะป่ากลับวิ่งเตลิดขึ้นไปบนเนินเขา

“นั่นคือคำขอบคุณที่ข้าให้อาหารและเลี้ยงดูพวกเจ้าอย่างดีงั้น” คนเลี้ยงแพะโวยวาย

“อย่าหวังว่าพวกเราจะเข้าร่วมฝูงกับแพะของท่านเลย” แพะป่าตัวหนึ่งกล่าวตอบ “เรารู้ดีว่าท่านจะปฏิบัติต่อเราเช่นไรหากมีแพะแปลกหน้าเข้ามาอีกเหมือนอย่างที่พวกเราเจอมาแล้ว”

:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

ไม่ฉลาดเลยที่พอได้เพื่อนใหม่ก็ทำตัวแย่ๆ กับเพื่อนเก่า

:: พุทธภาษิต ::

มิตฺตสฺมิมฺปิ น วิสฺสเส แม้ในมิตรก็ไม่ควรไว้ใจ

ที่มาของข้อมูล และรูปภาพ www.kalyanamitra.org