นิทานอีสป เรื่อง จิ้งจอกไร้หาง ผู้แต่ง : อีสป

หมาจิ้งจอกตัวหนึ่งถูกกับดับจับเอาไว้ได้ แม้ว่าท้ายที่สุดมันจะหนีออกมาได้สําเร็จด้วยความเจ็บปวด แต่มันก็ต้องเสียพวงหางอันแสนสวยงามของมันไว้เบื้องหลัง

มันเก็บตัวจากบรรดาหมาจิ้งจอกตัวอื่นอยู่เป็นนาน เพราะมันรู้ดีว่าพวกตัวอื่นๆจะต้องเยาะเย้ยถากถางมันอย่างสนุกสนาน ล้อเลียนมันหรือไม่ก็หัวเราะลับหลังมัน แต่ก็เป็นเรื่องยากสำหรับมันที่จะอยู่อย่างโดดเดี่ยว ท้ายที่สุดมันจึงคิดแผนซึ่งอาจช่วยให้มันพ้นจากปัญหานี้ได้

มันเรียกประชุมหมาจิ้งจอกทุกตัว โดยประกาศว่ามีเรื่องสำคัญมากที่อยากจะบอกให้ทั้งฝูงฟัง

เมื่อเหล่าหมาจิ้งจอกมารวมตัวกัน เจ้าจิ้งจอกไร้หางก็ยืนขึ้นและกล่าวปราศรัยยาวนานว่าด้วยภยันตรายที่บรรดาจิ้งจอกทั้งหลายอาจจะต้องเผชิญอันเนื่องมาจากหางของพวกมัน

ตัวหนึ่งหางอาจไปติดอยู่กับรั้วไม้จนโดนหมาล่าเนื้อจับได้ อีกตัวอาจจะวิ่งไม่ออกเพราะพวงหางหนักๆ ของมัน นอกจากนี้ยังเป็นที่รู้กันดีว่า มนุษย์ล่าหมาจิ้งจอกเพียงเพราะต้องการหางเท่านั้น ซึ่งพวกเขาจะตัดออกเป็นรางวัลแก่การล่า จากข้อพิสูจน์ถึงอันตรายและความไร้ประโยชน์ของการมีหางดังนี้ หมาจิ้งจอกจ่าฝูงกล่าว มันจึงขอแนะนำให้หมาจิ้งจอกทุกตัวตัดหางทิ้งหากเห็นแก่คุณค่าของชีวิตและความปลอดภัย

พอมันกล่าวจบ หมาจิ้งจอกชราตัวหนึ่งก็ลุกขึ้นยืน และกล่าวยิ้มๆ ว่า “นายท่านจิ้งจอก กรุณาหมุนตัวสักครู่เถิด แล้วท่านจะได้รับคำตอบของท่านเอง”

เมื่อเจ้าจิ้งจอกไร้หางผู้น่าสงสารหมุนตัว เสียงโห่ร้องเย้ยหยันก็ดังสนั่นหวั่นไหวมันจึงตระหนักว่าคงไม่มีประโยชน์ที่จะพยายามโน้มน้าวต่อไปให้พวกหมาจิ้งจอกทั้งหลายยอมตัดหางของพวกมัน

:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

อย่าได้รับฟังคำแนะนำของผู้ที่จะทำให้เราตกต่ำลงเท่ากับเขา

:: พุทธภาษิต ::

มิตฺตสฺมิมฺปิ น วิสฺสเส แม้ในมิตรก็ไม่ควรไว้ใจ

ที่มาของข้อมูล และรูปภาพ www.kalyanamitra.org