นิทานอีสป เรื่อง แกะ หมาป่า และราชสีห์ ผู้แต่ง : อีสป

แกะฝูงหนึ่งเที่ยวเดินกินหญ้า และหลงเข้าไปในฝูงหมาป่า พวกหมาป่าจึงทำการล้อมฝูงแกะไว้และทยอยจับกินเป็นอาหารกันจนหมดทุกตัว ก่อนที่แกะตัวสุดท้ายจะถูกจับกินนั้น มันได้กล่าวคำขอร้องให้หมาป่าปล่อยมันไป

”ปล่อยข้าไปเถอะ ข้าเพียงแต่เดินทางหลงมาในฝูงของเจ้า เจ้าอภัยให้ข้าได้ไหม” กล่าวจบมันก็ถูกหมาป่ากัดกินในทันที

ฝูงหมาป่าเมื่ออิ่มกันแล้ว ต่างก็พากันนอนหลับ ขณะนั้นได้มีลูกราชสีห์พลัดหลงเข้ามาในกลุ่มของพวกหมาป่า พวกมันก็ล้อมลูกราชสีห์ไว้ ตังใจว่าจะจับกินเหมือนฝูงแกะ ลูกราชสีห์กลัวมากจึงบอกกับฝูงหมาป่าว่า

”พ่อกับแม่และญาติของข้าอยู่ไม่ไกลจากที่นี่ ถ้าพวกเจ้ายังไม่ปล่อยข้า พวกเจ้าต้องถูกจับกินแน่ๆ”

พวกหมาป่าต่างไม่เชื่อที่ลูกราชสีห์พูดและพากันหัวเราะ

ขณะนั้นกลุ่มราชสีห์ที่ซุ่มอยู่ก็พากันออกมาล้อมกลุ่มหมาป่าไว้ พวกหมาป่าพอเห็นดังนั้นก็พากันตกใจ คิดจะวิ่งหนีแต่ก็ไปไหนไม่ได้  เพราะถูกล้อมไว้หมด ในที่สุดฝูงราชสีห์ก็จับฝูงหมาป่ากินเป็นอาหาร หมาป่าตัวสุดท้ายก่อนที่จะถูกจับกินก็รำพึงขึ้นว่า

”ถ้าข้ายอมปล่อยราชสีห์น้อยไป ข้าคงไม่ถูกจับกินแบบนี้”

:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

ทำให้ผู้อื่นเดือดร้อนก็จะได้รับความเดือดร้อนกลับมา

:: พุทธภาษิต ::

มธุวา มญฺญตี พาโล ยาว ปาปํ น ปจฺจติ, ยทา จ ปจฺจตี ปาปํ อถ ทุกขํ นิคจฺฉติ.

ตราบเท่าที่บาปยังไม่ให้ผล คนเขลายังเข้าใจว่ามีรสหวาน, แต่บาปให้ผลเมื่อใด คนเขลาย่อมประสบทุกข์เมื่อนั้น.

(พุทฺธ) ขุ. ธ. ๒๕/ ๒๔.

ที่มาของข้อมูล และรูปภาพ www.kalyanamitra.org