นิทานอีสป เรื่อง สุนัขกับขโมย ผู้แต่ง : อีสป

ขโมยขึ้นบ้านหมายจะลักทรัพย์ แต่เขาเหลือบไปมองเห็นสุนัขยืนจ้องเขาอยู่ ขโมยจึงเอาขนมที่มีในกระเป๋าโยนให้สุนัขเฝ้าบ้าน เพื่อจะใช้ล่อมันไม่ให้เห่าหรือทำร้ายตน สุนัขจึงเห่าขึ้มา พร้อมกับบอกว่า

”ที่เจ้าโยนขนมให้ข้า เจ้าต้องการปิดปากข้าใช่ไหม”

ขโมยบอกกับสุนัขว่า

”ข้าเห็นเจ้าเฝ้าบ้านตอนกลางคืนก็กลัวจะหิวข้าก็เลยเอาขนมให้เจ้ากินต่างหาก”

สุนัขรู้ทันขโมยจึงตอบไปว่า

”ไม่มีทางที่เจ้าจะได้อะไรจากบ้านหลังนี้แม้แต่อย่างเดียว”

ว่าแล้วเจ้าสุนัขก็เห่าปลุกเจ้านายของมัน โจรจึงจำใจต้องหนีไป โดยไม่ได้อะไรติดมือไปเลย

:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

เงิน หรือสิ่งของไม่สามารถแลกกับความจงรักภักดีของคนซื่อสัตย์ได้

:: พุทธภาษิต ::

สจฺจํ หเว สาธุตรํ รสานํ. ความสัตย์นั่นแล ดีกว่ารสทั้งหลาย. สํ . ส. ๑๕/ ๕๘. ขุ. ชา. ๒๕/ ๓๖๐.

ที่มาของข้อมูล และรูปภาพ www.kalyanamitra.org