นิทานอีสป เรื่อง กระต่ายกับหูของมัน ผู้แต่ง : อีสป

สิงโตตัวหนึ่งบาดเจ็บสาหัส  เพราะโดนเขาแพะที่มันกำลังขย้ำทิ่มแทงเข้า มันโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ เมื่อคิดว่าสัตว์ตัวใดก็ตามที่มันเลือกมาเป็นอาหารช่างไร้ยางอายถึงกับมีของอันตรายอย่างเขาสัตว์ ซึ่งขูดข่วนทำให้มันบาดเจ็บขณะกลืนกิน ดังนั้นมันจึงออกคำสั่งให้สัตว์ทุกตัวที่มีเขาออกจากอาณาจักรของมันภายใน 24 ชั่วโมง

คำบัญชาดังกล่าวจุดความหวาดกลัวขึ้นท่ามกลางหมู่สัตว์ทั้งหลาย สัตว์ผู้โชคร้ายทุกตัวที่มีเขาเริ่มเก็บข้าวของและย้ายออกไป แม้กระทั่งเจ้ากระต่าย ซึ่งอย่างที่รู้ว่ามันไม่มีเขาและไม่มีสิ่งใดต้องกลัว แต่มันเพิ่งผ่านค่ำคืนอันแสนว้าวุ่นเมื่อฝันร้ายถึงสิงโตผู้น่าสะพรึง

และเมื่อมันออกมาจากโพรงในเข้าตรู่ของวันที่มีแสงอาทิตย์สาดส่อง    มันก็มองเห็นเงาหูที่แหลมยาวของตัวเอง ความหวาดผวาก็เข้าเกาะกุมจิตใจเข้ากระต่าย

”ลาก่อน จิ้งหรีดเพื่อนบ้าน” มันเอ่ยเรียก “ข้าจะไปแล้วนะ เจ้าสิงโตจะต้องเหมาเอาว่าหูของข้าเป็นเขาแน่ๆ ไม่ว่าข้าจะพูดอย่างไรก็ตาม”

:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

อย่ายอมให้ศัตรูโจมตีเกียรติยศชื่อเสียงแม้จะด้วยเหตุผลเพียงน้อยนิด เพราะศัตรูจะใช้ทุกข้ออ้างโจมตีเราจนได้

:: พุทธภาษิต ::

สงฺเกเถว อมิตฺตสฺมึ มิตฺตสฺมิมฺปิ น วิสฺสเส. ควรระแวงในศัตรู แม้ในมิตรก็ไม่ควรไว้ใจ. ขุ . ชา. ทุก. ๒๗/ ๕๗.

ที่มาของข้อมูล และรูปภาพ www.kalyanamitra.org