นิทานอีสป เรื่อง หมาป่ากับเงา ผู้แต่ง : อีสป

หมาป่าตัวหนึ่งออกจากรังด้วยความฮึกเหิมและหิวกระหาย ขณะที่มันวิ่งไป ดวงอาทิตย์ที่กำลังลาลับขอบฟ้าก็ทำให้เงาของเจ้าหมาป่าทอดยาวไปบนพื้น จนดูเหมือนว่าเจ้าหมาป่าจะตัวใหญ่กว่าที่เป็นจริงสักราว 100 เท่า

”ได้ไงเนี่ย” หมาป่าร้องอุทานด้วยความดีใจ “ดูสิว่าข้าตัวใหญ่แค่ไหน ลองนึกดูสิ ทำไมข้าต้องวิ่งหนีเจ้าสิงโตตัวจ้อยด้วย ข้าจะแสดงให้เห็นว่าใครกันแน่ที่เหมาะจะเป็นราชา มันหรือว่าข้า”

และแล้วเมื่อเงาอันใหญ่โตทำให้มันหลงตัวเองอย่างสิ้นเชิง พริบตาต่อมามันก็ถูกสิงโตตะปบคว่ำด้วยการตบเพียงครั้งเดียว

:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

อย่าปล่อยให้จินตนาการทำให้หลงลืมความเป็นจริง

:: พุทธภาษิต ::

 จิตฺเตน นียติ โลโก จิตฺเตน ปริกสฺสติ จิตฺตสฺส เอกธมฺมสฺส สพฺเพว วสมนฺวคู. โลกถูกจิตนำไป ถูกจิตชักไป, สัตว์ทั้งปวงไปสู่อำนาจแห่งจิตอย่างเดียว. ( พุทฺธ ) สํ. ส. ๑๕/ ๕๔.

ที่มาของข้อมูล และรูปภาพ www.kalyanamitra.org