นิทานอีสป เรื่อง อินทรีกับเหยี่ยว ผู้แต่ง : อีสป

นกอินทรีตัวหนึ่งเกาะอยู่บนยอดของกิ่งโอ๊กใหญ่ มันดูเศร้าสร้อยและห่อเหี่ยวมากไม่สมกับเป็นอินทรีเลย เหยี่ยวตัวหนึ่งผ่านมาเห็นเข้าพอดี

”ทำไมเจ้าถึงได้ดูหงอยเหงาเช่นนั้นเล่า” เหยี่ยวถาม

”ข้าอยากแต่งงาน” อินทรีตอบ “ไม่ข้าไม่อาจหาคู่ซึ่งจะดูแลข้าอย่างที่ข้าต้องการได้เลย"

"เลือกข้าสิ” เหยี่ยวเอ่ย “ข้าแข็งแรงมาก แข็งแรงกว่าเจ้าเสียอีก"

"ท่านคิดจริงๆ หรือว่าท่านจะดูแลข้าได้” อินทรีถามด้วยความกระตือรือร้น

”แน่นอนสิ ทำไมล่ะ” เหยี่ยวตอบ “นั่นเป็นเรื่องที่ง่ายดายยิ่งนัก ข้าแข็งแรงพอที่จะโฉบนกกระจอกเทศขึ้นมาได้ด้วยกรงเล็บของข้า ราวกับมันเป็นขนนกเลยทีเดียว”

อินทรีตอบตกลงเหยี่ยวในทันที  ทว่าหลังจากที่แต่งงานกัน  เมื่อเหยี่ยวออกไปหาอาหารให้เจ้าสาวของมัน ทั้งหมดที่ได้มากลับกลายเป็นเพียงหนูตัวเล็กๆ เท่านั้น

”นี่น่ะรึนกกระจอกเทศที่ท่านพูดถึง” อินทรีกล่าวด้วยความรังเกียจ

”เพื่อชนะใจเจ้า ข้าจะพูดหรือสัญญาอะไรก็ได้ทั้งนั้นแหละ” เหยี่ยวตอบ

:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

ทุกสิ่งล้วนเท่าเทียมในเรื่องของความรัก

:: พุทธภาษิต ::

สีลทสฺสนสมฺปนฺนํ ธมฺมฏฺฐํ สจฺจวาทินํ อตฺตโน กมฺมกุพฺพานํ ตํ ชโน กุรุเต ปิยํ

ผู้ประพฤติดี มีความเห็นถูกต้อง มั่นอยู่ในคลองธรรม พูดคำสัตย์ ปฏิบัติหน้าที่ของคนสมบูรณ์ คนย่อมเทิดทูนด้วยความรัก

ที่มาของข้อมูล และรูปภาพ www.kalyanamitra.org