นิทานอีสป เรื่อง ค้างคาวกับวีเซิล ผู้แต่ง : อีสป

ค้างคาวตัวหนึ่งทะเล่อทะล่าหลงเข้าไปในรังของวีเซิล มันจึงถูกวีเซิลวิ่งไล่จับกินเจ้าค้างคาวพยายามร้องขอชีวิต แต่วีเซิลไม่ยอมฟัง

”เจ้าเป็นหนู” วีเซิลกล่าวขึ้น “และข้าก็เป็นศัตรูคู่อาฆาตของพวกหนู หนูทุกตัวที่ข้าจับได้ ข้าจะต้องกินมัน!"

"แต่ข้าไม่ใช่หนูสักหน่อย!” ค้างคาวร้องคร่ำครวญ “ดูปีกของข้าสิ หนูบินได้หรือไง ข้าเป็นแค่นกตัวหนึ่งเท่านั้น ปล่อยข้าไปเถิด!”

เจ้าวีเซิลจำต้องยอมรับว่าค้างคาวไม่ใช่หนูจึงปล่อยมันไป ทว่าอีกไม่กี่วันต่อมา เจ้าค้างคาวซื่อบื้อก็พลัดหลงเข้าไปในรังของวีเซิลอีกตัว บังเอิญว่าวีเซิลตัวนี้เป็นศัตรูตัวฉกาจของพวกนก ไม่ช้ามันก็จับค้างคาวไว้ภายใต้กรงเล็บของมัน และพร้อมที่จะกิน

”เจ้าเป็นนก” วีเซิลพูดขึ้น “และข้าก็จะกินเจ้า!"

"อะไรกัน” ค้างคาวร้อง “ข้าเนี่ยนะเป็นนก ที่ไหนกัน ถ้าเป็นพวกนกก็ต้องมีขนนกสิ ข้าไม่ใช่อะไรนอกจากหนูตัวหนึ่ง ‘ยอมจำนนต่อมวลหมู่แมว’ คือคำขวัญของข้า”

แล้วเจ้าค้างคาวก็หนีเอาชีวิตรอดมาได้เป็นครั้งที่สอง

:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

จงกางใบเรือไปตามกระแสลม

:: พุทธภาษิต ::

อปฺปมาเทน สมฺปาเทถ. ท่านทั้งหลายจงยังความไม่ประมาทให้ถึงพร้อม . ที . มหา. ๑๐/ ๑๘๐. สํ. ส. ๑๕/ ๒๓๑.

ที่มาของข้อมูล และรูปภาพ www.kalyanamitra.org