นิทานอีสป เรื่อง หมาป่ากับลูกแกะ ผู้แต่ง : อีสป

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีหมาป่าตัวหนึ่งกำลังกินน้ำอยู่ที่น้ำตกบนเนินเขา และพอมันเงยหน้าขึ้นมาก็มองเห็นลูกแกะตัวหนึ่งกำลังจะกินน้ำที่ใหลลงไปเบื้องล่าง มันคิดที่จะจับลูกแกะกินเป็นอาหาร จึงหาข้ออ้างและตะโกนว่า “เจ้าบังอาจมากวนน้ำที่ข้ากำลังกินอยู่ให้เลอะโคลนสกปรกได้อย่างไร"

"เปล่านะท่าน ข้าเปล่า” เจ้าลูกแกะพูด “ถ้าน้ำข้างบนนั้นมีโคลนปนอยู่ ก็แสดงว่าข้าไม่ได้เป็นต้นเหตุแน่นอนเพราะน้ำนี้ใหลลงมาจากตรงที่ท่านยืนอยู่ก่อนแล้ว”

เจ้าหมาป่าจึงพูดกลับไปว่า “ถ้าอย่างนั้นละก็ ทำไมช่วงเวลานี้เมื่อปีที่แล้วเจ้าถึงมาด่าว่าข้าเสียๆ หายๆ ด้วย” “เป็นไปไม่ได้หรอกท่าน” เจ้าหมาป่าคำราม “ถ้าไม่ใช่เจ้า ก็ต้องเป็นพ่อของเจ้าแน่ๆ” ว่าแล้วเจ้าหมาป่าก็กระโจนเข้าตะครุบลูกแกะผู้น่าสงสาร และขย้ำกินอย่างไม่สนใจเหตุผลของเจ้าแกะนั้นเลย

:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

คนชั่วมักหาข้อแก้ตัวให้กับการกระทำของตัวเองได้เสมอ

:: พุทธภาษิต ::

ทุวิชาโน ปราภโว. ผู้รู้ชั่ว เป็นผู้เสื่อม. ขุ . สุ. ๒๕/ ๓๔๖.

ที่มาของข้อมูล และรูปภาพ www.kalyanamitra.org