นิทานอีสป เรื่อง ไก่กับหมาจิ้งจอก ผู้แต่ง : อีสป

ในยามเย็นอันแจ่มใสวันหนึ่ง เมื่อดวงอาทิตย์กำลังจะลับฟ้าลาโลกที่สวยงาม ผู้เฒ่าไก่แสนฉลาดตัวหนึ่งก็บินขึ้นไปบนต้นไม้เพื่อเกาะคอน ก่อนจะพักกายหลับไหล มันตีปีกสามครั้งและโก่งคอขันเสียงดัง ทว่ากำลังจะซุกหัวเข้าไปใต้ปีกนั่นเอง ดวงตาสุกใสของมันก็พลันสะดุดกับจมูกแหลมยาวของเจ้าหมาจิ้งจอกที่ยืนอยู่ข้างล่าง

”เจ้าได้ยินข่าวอันแสนวิเศษบ้างไหม” หมาจิ้งจอกร่ำร้องด้วยท่าทางที่ตื่นเต้นยินดี

”ข่าวอะไรกัน” เจ้าไก่ถามเรียบๆ ทว่ากลับมีรางสังหรณ์ลึกๆ อยู่ในใจ ก็อย่างที่รู้กันดีว่ามันกลัวหมาจิ้งจอกนักหนา

”พวกพ้องของเจ้ากับพวกพ้องของข้าแล้วก็สัตว์ชนิดอื่นๆ ตกลงกันแล้วว่าจะลืมข้อแตกต่างระหว่างเปาพันธุ์ และจะอยู่ร่วมกันอย่างสันติ มีมิตรไมตรีต่อกันนับแต่นี้ตลอดไป ลองคิดดูสิ! ข้าแทบจะรอโอบกอดเจ้าไม่ไหวแล้ว! ลงมาเถิด เพื่อนรัก เรามาฉลองช่วงเวลาอันน่ายินดีเช่นนี้กันเถอะ"

"ยอดไปเลย!” เจ้าไก่พูด “ข้ายินดีกับข่าวนี้จริงๆ” ทว่ามันกลับพูดอย่างใจลอยพร้อมเขย่งปลายเท้าขึ้น ราวกับเพ่งมองบางสิ่งบางอย่างที่ไกลออกไป

”เจ้าเห็นอะไรเหรอ” หมาจิ้งจอกถามด้วยความกังวลเล็กน้อย

”เอ้า! ดูเหมือนจะมีหมาฝูงหนึ่งกำลังมาทางนี้ พวกมันจะต้องได้ยินข่าวดีนี้แล้วแน่ๆ และ…”

แต่หมาจิ้งจอกไม่อยู่รอฟัง มันตั้งท่าโกยแน่บ

”รอเดี๋ยวสิ” เจ้าไก่ร้อง “เจ้าจะวิ่งหนีทำไมละ ตอนนี้พวกหมาก็เป็นเพื่อนของเจ้าแล้วนี่!"

"ใช่แล้ว” หมาจิ้งจอกตอบ “แต่บางทีพวกมันอาจยังไม่ได้ยินข่าวก็เป็นได้ นอกจากนี้ข้ายังมีธุระสำคัญต้องทำ ข้าเกือบลืมไปแล้วนะเนี่ย”

เจ้าไก่ยิ้มพลางซุกหัวลงใต้ขนเพื่อเข้าสู่นิทราด้วยว่ามันหลอกศัตรูเจ้าเล่ห์ของมันได้เป็นผลสำเร็จ

:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

คนเจ้าเล่ห์มันโดนเล่ห์กลเข้าง่ายๆ

:: พุทธภาษิต ::

ทุกฺโข พาเลหิ สํวาโส อมิตฺเตเนว สพฺพทา. อยู่ร่วมกับพวกพาล นำทุกข์มาให้เสมอไปเหมือนอยู่ร่วมกับศัตรู. ขุ . ธ. ๒๕/ ๔๒.

ที่มาของข้อมูล และรูปภาพ www.kalyanamitra.org