นิทานอีสป เรื่อง วัวป่ากับแพะ ผู้แต่ง : อีสป
วัวป่าตัวหนึ่งหนีสิงโตเข้าไปในถ้ำที่ซึ่งคนเลี้ยงแพะใช้เป็นที่พำนักของฝูงแพะยามที่มีพายุร้ายและยามค่ำคืน บังเอิญมีแพะหลงฝูงตัวหนึ่งถูกทิ้งไว้ข้างหลัง ยังไม่ทันที่เจ้าวัวป่าจะเดินเข้าไปข้างใน แพะก็โน้มหัวของมันและตรงรี่เข้าขวิดเจ้าวัวป่าด้วยเขา หากแต่สิงโตยังคงวนเวียนอยู่ตรงนอกปากทางเข้าถ้ำ วัวป่าจึงต้องจำใจยอมรับการเหยียดหยามนั้น
”จงอย่าคิดว่า” มันกล่าว “ข้ายอมรับการกระทำอันแสนขี้ขลาดของเจ้าเพราะข้ากลัวเจ้าล่ะ เมื่อไรที่สิงโตจากไป ข้าจะสอนบทเรียนให้เจ้าอย่างที่เจ้าจะไม่มีวันลืมเลยทีเดียว”
:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
การเอาเปรียบขณะที่ผู้อื่นมีความทุกข์นับเป็นเรื่องเลวร้ายอย่างยิ่ง
:: พุทธภาษิต ::
ผาตึ กยิรา อวิเหฐยํ ปรํ ควรทำแต่ความเจริญ อย่าเบียดเบียนผู้อื่น
ที่มาของข้อมูล และรูปภาพ www.kalyanamitra.org